Burak cukrowy to roślina siana w szerokich rzędach, która cechuje się wolnymi wschodami i niespiesznym wzrostem początkowym. Z tego względu jest szczególnie narażona na zachwaszczenie. Na plantacjach buraka można często spotkać gatunki chwastów zimujących oraz jarych. Sprawdź, które z nich stanowią największe zagrożenie oraz jak można się ich pozbyć.
Komosa biała w uprawach buraka
Jednym z najbardziej uciążliwych chwastów w uprawie buraka cukrowego jest komosa biała o mięsistych, owalnych liścieniach i płożącej się łodydze (nagiej lub owłosionej) z ciemnozielonymi, ząbkowanymi brzegami, oraz jasnozielonym kwiatostanem zmieniającym barwę na czerwoną. To bardzo groźny chwast, który osiąga do 180 cm wysokości, a jego nasiona mogą przeżyć w glebie nawet kilkadziesiąt lat. Aby skutecznie pozbyć się komosy, warto zastosować substancje pomocnicze (adiuwanty), które ułatwią absorpcję herbicydów selektywnych (szczególnie metamitronu) do wnętrza oraz nalistnych wykazujących działanie układowe (triflusulfuron metylu).
Rdesty – jakie środki odchwaszczające?
Szczególnie groźny w uprawie buraka jest rdest plamisty, który osłabia rozwój rośliny. Jego szkodliwy wpływ objawia się przez żółknięcie liści i przerost korzeni bocznych. W uprawach szerokorzędowych można napotkać z kolei rdest ptasi – gatunek ciepłolubny, jednoroczny lub dwuletni. W piaszczysto-glinianych glebach rozwija się rdest powojowaty owijający się wokół buraka, ograniczający dostęp do światła i absorbujący składniki pokarmowe.
Rdest plamisty, podobnie jak komosa, może być zwalczany przy użyciu metamitronu. Pozostałe gatunki są szczególnie wrażliwe na kwas pikolinowy. Substancja jest absorbowana przez liście i wykazuje największą efektywność w przypadku aplikacji od fazy liścieni do rozety.
Przytulia czepna – groźny chwast buraka
Ten gatunek dwuliścienny jest szczególnie konkurencyjny względem roślin uprawnych. Tak jak komosa biała potrafi wydać tysiące nasion, które przetrwają w glebie nawet 10 lat. Chwast ma mięsiste, jędrne i owalne liścienie, przy czym liście właściwe są lancetowate i mają miękką strukturę. Wierzchnia strona jest natomiast pokryta szczeciną. Wysoką efektywność w zwalczaniu chwastów wykazują herbicydy nalistne (triflusulfuron metylu) oraz stosowane doglebowo (etofumesat, metanosulfonian).
Maruna nadmorska w burakach
To bez wątpienia jeden z najważniejszych chwastów w uprawie zbóż, buraków oraz roślin bobowatych. Występuje na różnych stanowiskach i w każdym przypadku pobiera zasoby wody z gleby. Łatwo adaptuje się do każdych warunków środowiskowych, dlatego można spotkać go w całej Polsce. Wysoką skuteczność w jego zwalczaniu wykazuje chlopyralid.
- Zewnętrzny materiał partnerski